دیابت در سفر

بر اساس دستورات طب ایرانی انسان چه در حالت سلامت و چه در بیماری باید به ۶ نکته اصلی توجه داشته باشد که عبارتند از آب و هوای محل زندگی، خوردنیها و آشامیدنی ها، خواب و بیداری، حرکت و سکون، حالات روحی و روانی، احتباس و استفراغ (یعنی آنچه باید از بدن دفع شود). در مورد بیماری دیابت نیز باید تمام این موارد را مد نظر داشت.

قطعا زندگی در مکان هایی با آب و هوای سالم از ایجاد بسیاری بیماری ها جلوگیری می کند اما در حال حاضر این امر برای همه ممکن نیست اما در موارد دیگر باید بیشتر دقت کرد به عنوان مثال خواب خوب که از ساعت ۹ شب تا حداقل ۲ صبح است بسیار ضروری است تا تمام دستگاهها و هورمون های بدن تنظیم شوند و مخصوصا بیماران دیابتی نیز باید به این موضوع توجه کنند.

همین طور استراحت به اندازه و ورزش به اندازه بسیار ضروری است ورزش باید در حدی باشد که پوست بدن کمی سرخ شده و تعریق ملایم ایجاد شود ولی نباید در حدی باشد که در فرد ایجاد ضعف و خستگی کند به ویژه در بیماران دیابتی که دارو مصرف می کنند این کار منجر به افت زیاد قند و گاهی عارضه های خطرناک نیز می شود. اما ورزش متعادل برای بیماران دیابتی برای دفع مواد زاید بدن بسیار ضروری است.

از دیگر موارد مهم حالات روانی بیماران است این افراد باید به شدت مراقب حالات روحی خود باشند در بسیاری موارد به دنبال استرس و عصبانیت تنظیم قند در بدن این افراد مختل می شود ایشان باید تا حد امکان با تمرینهای تنفسی و ذهنی خود را آرام نگاه دارند.

در مورد مواد دفعی ممکن است این افراد نیاز به پاکسازی های خاص داشته باشند در موارد ساده می توان این پاکسازی ها را با رژیم های غذایی مثل آشهای طبی چون آش آلو، آش آبغوره و … انجام داد اما در برخی موارد نیاز به داروهای قوی است که باید تحت نظر متخصص طب سنتی انجام شود. نکته بسیار مهم در این رابطه داشتن دفع مناسب یعنی حداقل ۱-۲ بار در روز به طور کامل است.

در مورد خوردنیها و آشامیدنی ها نیز باز باید به مزاج بدن توجه داشت. به ویژه دو ارگان بسیار مهم که در دیابت مورد توجه هستند کبد و کلیه ها می باشند و افراد با توجه به مزاج بدن و این اعضا باید از خوردن مواد بسیار گرم یا بسیار سرد پرهیز کنند و در صورت لزوم تحت نظر متخصص داروهایی در جهت تقویت و رفع انسدادهای این اعضا مصرف کنند. همچنین این افراد باید از رابطه جنسی به مقدار زیاد و در حالت پری شکم که منجر به ضعف کلیه ها می شود بپرهیزند.

به طور کلی میوه هایی مثل سیب، گلابی، توت، تمرهندی تازه، شاتوت و به مقدار کمتر زردآلو و آلو می توانند در تنظیم قند خون موثر باشند.

این افراد به عنوان چای می توانند از دمنوش گزنه یا شنبلیله و به عنوان نوشیدنی خنک از خیسانده خاکشی، اسفرزه و تخم خرفه استفاده کنند. آبغوره و آب انار هم به ویژه در بیماری گرم مزاج به کار می رود. گیاهان دارویی دیگری نیز برای کاهش قند خون وجود دارند مثل کلپوره یا هندوانه ابوجهل اما معمولا به صورت داروی ترکیبی بوده و باید تحت نظر متخصص مصرف شوند. ترکیبی از گیاه قره قاط با گلاب نیز برای این منظور به کار می رود.

مصرف مقدار معتدل عسل به شرط آنکه از مرغوبیت خوبی برخوردار باشد قند را بالا نبرده و حتی منجر به تنظیم آن نیز می شود اما به هر حال مصرف آن هم بهتر است با کنترل قند باشد.

در رابطه با زخم پای دیابتی نیز تحت نظر متخصص و پس از انجام پاکسازی های اولیه می توان از روشهایی مثل زالو درمانی استفاده کرد.

نکته بسیار ضروری این است که به هیچ وجه به این بیماران توصیه نمی شود که داروهای شیمیایی خود را از ابتدا قطع کنند و تنها از داروهای گیاهی استفاده کنند بلکه با رعایت دستورات و تحت نظر پزشک طب ایرانی و متخصص طب نوین به تدریج و با کنترل قند میزان داروهای شیمیایی کم خواهد شد. همچنین این افراد باید بدانند اکثر مواد کارخانه ای که به عنوان بدون قند یا رژیمی معرفی می شوند از مواد شیرین کننده ای استفاده می کنند که می تواند عوارض خطرناک دیگری داشته باشد.